Święci chrześcijańscy: patroni listopadowi

Już od średniowiecza chrześcijanie zachęcani byli do nazywania dzieci po świętych. Nadanie imienia stanowiło akt oddania najmłodszego członka rodziny pod opiekę – wierzono, że patron będzie czuwał nad maluchem przez całe jego życie, zapewniając ochronę przed złymi zakusami oraz obdarzając cnotami. Zwyczajowo przy narodzinach wybierano imię takie, jakie wypadało z kalendarza w dniu urodzin. Jeśli była to mało znana postać, często decydowano się na wybór najbliższego „większego” świętego mającego wkrótce wspomnienie – stąd też wzięła się tradycja obchodzenia imienin po urodzinach.

Stęskniony apostoł – św. Andrzej

Do grona najbardziej znanych patronów listopadowych niewątpliwie należy św. Andrzej – za życia uczeń Jana Chrzciciela, jeden z pierwszych apostołów i rodzony brat św. Piotra. Później męczennik za wiarę, ukrzyżowany w drugiej połowie I w. n.e. w greckim Pátrai na krzyżu w kształcie litery X – nawiązującym do Chrystusa (grec. Χριστός). Św. Andrzej uznawany jest przez wyznawców nie tylko katolicyzmu, ale też prawosławia. Patronuje m.in. podróżnym, żeglarzom, rybakom oraz sprzedawcom ryb, a także rzeźnikom. Jego wspomnienie przypada w kalendarzu na sam początek Adwentu, dzień 30 listopada – to nawiązanie do silnej tęsknoty za Chrystusem, którą odczuwał on po odejściu Mesjasza.

Wzór dla nawróconych pogan – św. Marcin z Tous

Każdemu, kto choć raz odwiedził Poznań w listopadzie, z pewnością znany jest też inny listopadowy patron – św. Marcin, rzymski żołnierz, który przyodział zmarzniętego żebraka w część własnej peleryny, a niedługo później doznał objawienia i zdecydował się podążyć za Chrystusem, porzucając karierę w armii. W 372 roku zaczął posługę biskupa w mieście Tours. Podobnie jak św. Andrzej jest uznawany zarówno przez katolików, jak i prawosławnych. Patronuje m.in. żołnierzom, jeźdźcom, kowalom, dzieciom, hotelarzom czy właścicielom winnic. W dniu św. Marcina (11 listopada) tradycyjnie spożywa się różne przysmaki – w Polsce są to rogale świętomarcińskie, a także dania z gęsiną.

Patronka ubogich – św. Elżbieta Węgierska

Patronką listopadową jest również św. Elżbieta Węgierska, córka króla Węgier Andrzeja II i Gertrudy z Andechs-Meran, od najmłodszych lat znana z hojności dla ubogich, później oddana żona (owdowiała po 6 latach małżeństwa) oraz matka. Mimo swojego wysokiego pochodzenia pragnęła skromnego życia. W 1228 roku złożyła śluby jako jedna z pierwszych tercjarek franciszkańskich. Zmarła w wieku zaledwie 24 lat, a na jej pogrzeb przybył tłum – nie tylko krewnych i przyjaciół, ale też osób, którym wcześniej pomogła. Jest świętą Kościoła katolickiego. Wspomina się ją w dzień jej śmierci, 17 listopada. To patronka m.in. ubogich, wdów, sierot, działań oraz organizacji charytatywnych.

Imiona nadawane po świętych (np. św. Andrzeju, św. Marcinie lub św. Elżbiecie) niosą za sobą głęboki przekaz, towarzyszący otrzymującym je osobom przez całe życie. W domu pogrzebowym Olimpus, który zlokalizowany jest w Warszawie, wiemy jak przygotować ostatnie pożegnanie będące wyrazem szacunku dla wartości i tradycji ważnych dla zmarłych. Do naszych usług należy kompleksowe wsparcie w dopełnianiu formalności pogrzebowych (m.in. wyborze oraz transporcie trumien czy urn). Zachęcamy do sprawdzenia szczegółów naszej oferty.

ul. św. Wincentego 90A, Warszawa

Zadzwoń, pomożemy

Święci chrześcijańscy: patroni listopadowi

Stęskniony apostoł – św. Andrzej

Wzór dla nawróconych pogan – św. Marcin z Tous

Patronka ubogich – św. Elżbieta Węgierska

Ostatnie posty